دو گونه توسکای قشلاقی و ییلاقی به نام های علمی Subcordate Alnus و Glutionose Alnus در ایران وجود دارد. نام های محلی توسکا، تسکا و توسه است. ارتفاع درختچههای تیرهٔ توسکا معمولاً کم است، اما در شرایط ایدهآل و مناسب (مانند زیاد بودن درجهٔ مرطوبی خاک و غنی بودن آن) ارتفاع آن تا 21 متر نیز میرسد. چوب درون نامشخص، رنگ کرم مایل به قرمز، دوایر سالیانه پهن با حدود نسبتا مشخص و موجدار در مقطع عرضی و پره چوبی آجری شکل قرمز رنگ در مقطع شعاعی و دوک های ظریف (پره ها) در مقطع مماسی از خصوصیات ظاهری چوب است. توسکا دارای چوبی نرم است. چوب بریده شده توسکا در هنگام پاییز سفید رنگ است، ولی لحظاتی بعد از برش به قرمز متمایل میشود و سپس به رنگ صورتی روشن درمیآید و به همین رنگ میماند. توسکا، چوبی نیمه سنگین تا سبک است که به دلیل پرداخت و رنگ پذیری، شکاف خوری و ابزار خوری خوب، در صنعت مبلمان مصرف دارد. چوب توسکا بیشترین میزان فروش در بازار چوب فروشان، پس از راش را دارا است. چوب این درخت مورد استفاده در صنایع روکشسازی است.